Ένα από τα πιο κοινά αρωματικά φυτά, γνωστό από την αρχαιότητα. Στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται ότι πήρε το όνομά της από τη νύφη του Άδη Μίνθη που αυτός τη μεταμόρφωσε σε φυτό για να αποφύγει τη ζηλοτυπία της Περσεφόνης. Σαν μέντα αναφέρονται από το λαό αρκετά φυτά, τα περισσότερα από τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική μέντα που είναι το υβρίδιο Μέντα η πιπερώδης. Η αυθεντική μέντα piperita ξεκίνησε να γίνεται ευρέως γνωστή από την βόρεια Αμερική. Ως βότανο προτιμάται για να βοηθήσει στη χώνεψη μετά από ένα βαρύ γεύμα. Η piperita ή πιπερώδης έχει αντισηπτική και αντιβακτηρική δράση και προστατεύει από τους έρπητες του στόματος. Η αντισπασμωδική της δράση της αυξάνει την παραγωγή χολής με τη χαλάρωση των μυών του χοληδόχου πόρου, πράγμα που βοηθάει στη διάλυση της πέτρας στη χολή.